മനശ്ചലനങ്ങൾ ।। मनश्चलनानि

ऋतुवर्षप्रदातारं ऋग्वेदेन प्रशंसितं। नमामि भास्करं देवं नरलोकप्रवर्तकं।। प्रपञ्चे ते परं नास्ति प्रभासे च प्रकाशने। नमामि स्वर्णकीर्तिं त्वाम् सर्वलोकादिसेवितं।। वृक्षपालकदिव्येष्ठं वृषसेनपितामहं। नमामि शिरसा मित्रं पर्णवर्णसुशोभकं।। नभोपरिचरं राकं  नन्दनदायकं चिरं। नमामि शिरसा सूर्यं मारुतेन सुकामितं।। दिविवासं दिशांमूर्तिं दधजैवं दरान्तकं। नमामि भूमिधातारं नौमि रात्र्यानुधावकं।। ഭജിക്കുന്നു ഞാൻ നിഩ്ഩെ ദേവാദിദേവാ! ഭജിക്കുന്നു ശംഭോ ശിവാ ശംകരാ ത്വാ! ഭജിക്കുന്നു ഭസ്മേഩവർണിതാ യോഗീ! ഭജിപ്പാൻ സദാ നിൻറെ ശക്തി നൽകേണേ! മഩോജാതദുഃഖങ്ങളിൽ ചരിക്കുമ്പോൾ, മഩത്തിൽ വസിച്ചിട്ട് കൂടെ നിൽകുന്നൂ. ബൃഹദ്സാഗരത്തിൽ തുഴഞ്ഞുനീങ്ങുമ്പോൾ, ബലം താൻ കരം താൻ ശിവാ പാർവതീശാ! കാത്തുകൊണ്ടാഩെൻറെ ജീവിതം പൂർണം, നന്ദി ഞാൻ കർമ്മത്തിലൂടെ നൽകുന്നു. കാവ്യം ഩ ജാഩാമി നിർമാതൃഩാഥാ! ഹൃത്തിൽ ജഩിച്ചയീ ചൊല്ലുമെൽകേണേ!